15 kwietnia 1945r, kilka dni po wyzwoleniu miasta powstała szkoła o nazwie Państwowe Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcące w Gdańsku-Wrzeszczu, jako pierwsza po wojnie średnia szkoła ogólnokształcąca na Wybrzeżu. Stworzyli ją i zorganizowali ludzie o dużym doświadczeniu, przedwojenni pedagodzy i działacze Polonii: Zbigniew Rynduch - pierwszy jej dyrektor, Kazimierz Kubik, Paweł Groth, Bronisław Kochanek, Stefania Ornas-Rynduchowa, Jerzy Dorant, Józef Wełniak, Roman Truszczyński. Pierwszymi nauczycielami prócz wymienionych byli m.in. E.Jędrkiewicz, Jan Trzcieniecki, Helena Rakowska, Lucjan Tatomir, Stefan Wyganowski, Maria Pollak, Leon Wygonowski, Irena Stankiewicz, Janina Browińska, Izabella Wielżyńska, A.Porębska, A.Dobrowolski, A.Dolina, ks. Kotowski, ks. Pawelczyk.

Siedzibą szkoły był poniemiecki budynek a właściwie kompleks trzech budynków przy ul. Gołębiej, potem zmienionej dzięki staraniom ob. R.Truszczyńskiego na ul. dr Władysława Pniewskiego. Pierwsi uczniowie byli to przeważnie ludzie dorośli, na zajęcia przychodzili, podobnie jak nauczyciele, w mundurach wojskowych. Pierwszy normalny rok szkolny 1945/46 rozpoczął się 04.09.1945 r.Utworzono wówczas 22 klasy, w tym 15 klas gimnazjum i liceum oraz siedem klas semestralnych tzw."ceesów" czyli "ciągów skróconych" dla młodzieży opóźnionej w nauce z powodu wojny. Łączna suma uczniów wynosiła wówczas 616 osób.

Już we wrześniu 1945 roku, dzięki staraniom grona nauczycielskiego, odbył się pierwszy egzamin dojrzałości dla tych, ktorym wojna nie pozwoliła na ukończenie szkoły średniej we właściwym czasie. Była to jednocześnie pierwsza matura na Wybrzeżu po wojnie. Stanęło do niej 15 abiturientów, wszyscy złożyli egzaminy z wynikiem dobrym lub bardzo dobrym. W dniu 02.12.1945 r. dzięki staraniom dyr. Zbigniewa Rynducha odbyło się uroczyste poświęcenie szkoły i nadania jej imienia dr Władysława Pniewskiego Przyjmując imię wielkiego patrioty, szermierza polskości w Gdańsku w okresie międzywojennym, zamordowanego w bestialski sposób w sztuthofskim obozie kaźni, chciano podkreślić specyficzny charakter szkoły polskiej na tutejszym terenie i szczególne zadania, jakie stoją przed nią w przyszłości.

W roku szkolnym 1947/48 szkoła była już dobrze zorganizowna. Isniało kilka organizacji młodzieżowych, współdziałających w procesie wychowawczym - ZWM, ZHP, OMTUR, WICI, PCK, Samorząd Szkoły oraz kółka zainteresowań.

Dnia 05.10.1949 r. w związku z postanowieniem dekretu o rocie ślubowania /Dz.MRN Nr 49 poz. 370 i Pisma MIN. Ośw. z dnia 26.08.1949/ odbyło się w auli Plitechniki Gdańskiej uroczyste ślubowanie służbowe etatowych nauczycieli szkół średnich, w którym wzięli udział nauczyciele II Liceum Ogólnokształcącego.

W ostatnich dniach sierpnia 1953r. Liceum Ogólnokształcące zostało przeniesione z ul. Pniewskiego na ul. Pestalozziego 7/9 we Wrzeczczu i połączone ze znajdującą się tu Szkołą Podstawowa nr 17 w jednolitą szkołę jedenastoletnią TPD. Przed dyrekcją i nauczycielami stanęły nowe zadania. Powstało szereg nowych kół zainteresowań. Jednym z najaktywniejszych było Koło Krzewienia Kultury Antycznej prowadzone przez zasłużonego nauczyciela języka łacińskiego mgr Piotra Gruszkę. Koło to skupiało sympatyków i miłosników kultury antycznej. Mało ono na swoim koncie wybitne osiagnięcia w dziedzinie sztuki scenicznej. Wystawiło dramaty pisarzy greckich i rzymskiech: Arystofanesa "Chmury", "Ptaki", Plauta "Braci", a w późniejszym czasie "Kupca" i "Żołnierza samochwała".

Rok szkolnym 1969/1970 był rokiem jubileuszu XXV-lecia istnienia szkoły. Zorganizowano sesję popularno-naukową poświęcona dorobkowi szkoły, życiu i twórczości dr Władysława Pniewskiego oraz roli Macierzy Gdanskiej w okresie międzywojennym. Szkole został przekazany, ufundowany przez zakład opiekuńczy - Miejskie Przedsiebiorstwo Budowlane, sztandar. Zorganizowano I Zjazd Absolwentów wszystkich roczników.

Od roku 1971 w tradycję szkolną weszły wycieczki klas III "Szlakiem Bojowników o Wał Pomorski" organizowane przez dyr. J.Lisa przy wpółudziale jednostki Wojskowej w Wałczu.

W latach 70-tych szkoła przeszła na system nauczania gabinetowego. Utworzono klasy o profilu hamanistycznym, matematyczno-fizycznym, biologiczno-chemicznym i z rozszerzonym programem języka angielskiego. Zdecydowanie poprawiła się baza materialna szkoły. Urządzono szereg gabinetów, ogrodzono teren szkoły, wyasfaltowano alejki na boisku i chodniki wokół szkoły, przeprowadzono częściowy remont C.O.

W latach 73/74 ( w związku z reformą szkolną) szkoła przechodzi nza system nauczania semestralnego. Jednocześnie kładzie się nacisk na wyższe wyniki nauczania oraz pracę z młodzieżą uzdolnioną.Tworzy się dalsze klasy profilowane. Oserwuje się duże zainteresowanie olimpiadami przedmiotowymi.

Od 1976r. przyznawana jest coroczna nagroda im. dr Władysława Pniewskiego dla najlepszego absolwenta szkoły. Fundatorem jest Komitet Rodzicielski.

Wcześniej jeszcze, od 1973r. do 1990r. wyróżnieniem dla najlepszych absolwentów było skierowanie na studia bez egzaminów. Istniały trzy kategorie takich skierowań: na dowolny kierunek, na kierunek defictowy i pedagogiczny.

Pod koniec lat siedemdziesiątych szkoła zaczęła tracić swój charakter humanistyczny. Na czoło zaczęły wysuwać się klasy matematyczno - fizyczne i tak pozostało do dziś. Coraz większym zainteresowaniem wśród kandydatów klas pierwszych zaczęły się cieszyć klasy z rozszerzonym programem nauczania języka angielskiego. Oprócz klas z rozszerzonym programem nauczania jęz. angielskiego powstała w 1995r. klasa dwujęzyczna z jęz. niemieckim. Nauka w tej klasie trwała 5 lat. W tzw. klasie 0 trzy czwarte lekcji stanowiła nauka jęz. niemieckiego. W następnych latach nauki wprowadzono nauczanie innych przedmiotów w jęz. niemieckim.

Można powiedzić, że myśmy juz dawno wkroczyli do Europy. Pierwsza wycieczka zagraniczna do Finlandii odbyła się w 1984r. Od 1989r. do 1993r. prowadziliśmy wymianę z Finlandią ze szkołą w Turku. W 1990 gościliśmy młodych Duńczyków i byliśmy ich gośćmi w Ringe. Latem 1992r. uczniowie pojechali na dwutygodniowe wakacje do Anglii do Grimsby. Wzbudzili tam zachwyt swoją znajomością języka, inteligencją i kulturą.

Szkoła uczestniczyła również w wymianie ze szkołą w Roterdamie (Holandia). Nie można też zapomnieć o licznych możliwościach wyjazdu do Niemiec. Jeżdzimy do Bremy i Soest (koło Dortmundu).

W ciagu minionych lat przewinęło sie przez szkołę klikanaście tysięcy uczniów i otrzymało świadectwo dojrzałości. Wielu z nich skończyło studia wyższe i zajmuje dziś wysokie stanowiska państwowe i społeczne. Wielu z nich swą wiedzą i postawą służy wzorem obecnie uczącej się młodzieży.